Magia fabularnie

Jak wiemy magia będzie dość istotnym i co więcej rozbudowanym elementem gry na forum. Warto więc porozmawiać o niej i uzgodnić jak będzie wyglądać pod kątem bardziej fabularnym, niż stricte mechanicznym.

Moje osobiste przemyślenia:

Magia jest potężna, możemy się bawić w coś takiego, że jak się zbierze kilku wyśmienitych i doświadczonych magów, to są w stanie zesłać na świat kataklizm i zniszczyć wszelkie życie. Lub też je stworzyć. Jednakże magia zamiera. Nie jest już wszechobecna jak to było kiedyś. I teraz powoli zaczyna być uznawana za coś złego, coś niewłaściwego. Bo tylko nieliczni potrafią z niej korzystać.
Tylko potomkowie pierwszych magów (do opisania wielkie rody magiczne) z zamierzchłych czasów, mają w sobie ten magiczny pierwiastek, który pozwala im używać czarów. W zależności od tego jak silny jest ten pierwiastek (linia krwi główna lub odgałęzienia) istota ta może zostać pełnoprawnym magiem i dysponować ogromną mocą, lub też jest w stanie kontrolować ją w niewielkim stopniu. Ci, z głównej linii idą do Kolegium (nazwa może ulec zmianie), gdzie uczą się jak kontrolować swój dar. Ci z mniejszym potencjałem, znajdują się w Val Edhel, potężnej twierdzy, gdzie uczą się magicznych sztuczek, które pomagają im w walce z potworami, gdy staną się już pełnoprawnymi Łowcami.
Magów jest niewiele. Magiczna linia krwi powoli zamiera. Niektórzy też celowo zabijają dzieci, które wykazują się magicznym talentem. Ci, którzy nazywają siebie magami, przez jednych darzeni są ogromnym szacunkiem, inni szczerze ich nienawidzą. Często zajmują wysokie pozycje na dworach, posiadają tytuły szlacheckie i własne ziemie. Są też tacy, którzy poświęcają całe swoje życie na badania w samotni, by odkrywać nowe drogi w rozwoju magii.

Kolegium jest jedyne na całym kontynencie i to w nim zbierają się magowie z całego znanego świata. Strażnicy Dusz, mają za zadanie odnajdywać i sprowadzać do Kolegium wszystkie dzieci ludzkich i elfich, u których rozpozna się magiczny talent.
Kolegium było kiedyś tętniącą życiem placówką z największą biblioteką. Teraz jednak powoli zamiera.

Krasnoludy mają swoje czary, które jednak nie są uznawane przez Kolegium za pełnoprawną magię. Nazywają to nieco prześmiewczo "kuglarskimi sztuczkami". I chociaż można o nich uczyć się w Kolegium w czystej teorii, to jednak żaden szanujący się mag nigdy nie zniżył się do ich praktykowania. Znaki runiczne, bo tak o nich mówią krasnoludy to nic innego jak magiczne słowa w prastarym języku, które pozwalają w pewnym stopniu kontrolować i naginać rzeczywistość, do własnych potrzeb. Jest to też jedyna forma magii, którą mogą używać krasnoludy. Jest możliwość, by nauczyć ich inne rasy (z wyjątkiem orków), jednakże tylko krasnoludom ich nauka i użytkowanie przychodzi z naturalną, wrodzoną wręcz, łatwością.

Driady, jedne z naprawdę nielicznych stworzeń, które w jakimś stopniu otworzyły się na inne istoty, mają też własną magię. Magię natury, która jest wyjątkowa i dostępna tylko dla nich. Spontaniczna, piękna ale i śmiertelnie niebezpieczna. Driady są istotami magicznymi, dlatego też nie potrzebują szkoleń w użytkowaniu magii. Czują jak przenika przez ich ciało i potrafią zestroić się z nią i korzystać z pełni potencjału jaki mają.

To są krótkie opisy, aby było wiadomo o co chodzi, do przeanalizowania i dyskusji.

Jestem właśnie w trakcie pisania drogi młodego rekruta poprzez kolejne szczeble hierarchii twierdzy i... widzę, że chyba ostro rozminęliśmy się z konceptami na magów. Czy Łowcy szkolą magów, tak samo jak robi to to całe Kolegium? Magia jest wyjątkowo trudna do opanowania i wyuczenia, toteż wydaje mi się, że jeśli kadet miałby uczyć się wywijać toporkiem i do tego rzucać magiczne inkantacje, miałby na to wszystko ciut mało czasu...

Nah.. chyba wspominałem, że u Łowców to są bardziej sztuczki, coś jak wiedźmińskie znaki. Nie jest to pełnoprawna magia tak jak w przypadku Kolegium. Po prostu znają parę chwytów, które ułatwiają życie i tyle. Nie ciskają kulami ognia, ani nie leczą złamań, czy nie rzucają zawiłych inkantacji.

Ach, nie! Nie łączmy Łowców z magią. Mogą się nią posiłkować, ale głównie będzie to polegało na współpracy z magami. Dajmy na to wbija taki Łowca do Czarownicy i mówi jej - "Ej, Jadźka! Pierdolnij no mi tu czara na mojego słorda, bo muszę expić na dragach!"

Ach, czyli jednak chcemy robić takich Wiedźminów... Hm... To jak ja chcę zrobić maga, to nie zrobię? T-T

Może dokończę pisać tamtą pierdółkę, zerkniecie i uda mi się Was przekonać x33

No właśnie mówię, możesz być taką Jadźką od spelów na słorda.

Skoro miałem i tak bawić się w rys zaklęć, to myślałem, żeby każde zaklęcie rozbić na kilka komponentów. To było wykorzystane też w DnD, ale pozwoliłem sobie nieco system zmienić:

Kompotent werbalny: czyli formuła potrzebna do rzucenia zaklęcia.
Komponent somatyczny: seria precyzyjnych gestów.
Komponent rzeczowy/konkretny: przedmiot naładowanie magicznie, który ulega zniszczeniu po rzuceniu zaklęcia (np. kamień runiczny).
Akcelerator: przedmiot, który wzmacnia działanie zaklęcia, ale nie jest wymagany do jego rzucenia. To znaczy akcelerator może być wymagany przy rzucaniu zaklęć wyższych poziomów. Klasycznym przykładem akceleratora magicznego może być różdżka.

No i skoro driady są takie supermagiczne, to można im odjąć jeden z komponentów. Na przykłąd nie muszą łapami machać, albo feflunić inkantacji.

Ej, Driady są moje, nie są wcale super magiczne i ja Ci to uściślę. xD

Driadom bym dał zestaw ok. siedmiu unikalnych dla nich mocy, których mogą się uczyć bez żadnego barwienia się w czary dla nich. Co do krasnali - tak, jak, vizz, mówiłeś, runy i rysowanie ich na powierzchniach płaskich, jak glify. Runa aktywowałaby się, gdyby ktoś w nią wszedł, albo gdy krasnal ją aktywuje. Jak na razie przyszły mi do głowy runy: lecząca, spowalniająca, przyspieszająca, petryfikująca, unieruchamiająca, usypiająca, eksplodująca. Tę ostatnią można wykorzystać, jak granat, rysując ją na kamieniu i rzucając nim we wroga.

Te, te, te! Driady zostaw w spokoju, jak coś spiszę to rzucę i ewentualnie dodacie coś od siebie. Nimi się nie przejmujcie, idźcie dalej, nie oglądać się